Hipokrat, çeşitli kanser türlerini tanımladı ve bunlara Yunanca kanser veya karsinom anlamına gelen karcinos adını verdi . Kelime, kanserin bacakları gibi her tarafa yayılmış damarları olan katı, kötü huylu bir tümörden geliyor.
Hipokrat’ın kanser kavramı humoral teoriydi, çünkü vücudun dört mizah (vücut sıvısı), yani kan, balgam (tükürük), sarı safra ve kara safra içerdiğine inanıyordu. Bu sıvılardaki herhangi bir dengesizlik hastalığa yol açıyordu ve kara safranın belirli bir yer ve organda fazlalığının kansere neden olduğu düşünülüyordu.
MS 2. yüzyılda GreekReporter, Galen’in , Yunanca tümör, şişlik veya şişlik anlamına gelen kelimeden türetilen iyi huylu tümörlere onkos adını verdiğini ve Hipokrat’ın karsinozlarını kötü huylu tümörler için ayırdığını yazıyor. Kanserin humoral teorisi Orta Çağ’da 1.300 yıldan fazla bir süredir standarttı. Bu dönemde dini nedenlerle otopsi yasaklandı ve kanserle ilgili bilgiler kısıtlandı. Humoral, teoriye dayalı tedavi, hücrelerin keşfedildiği 19. yüzyıla kadar popülerliğini korudu.
Hipokrat görünür tümörlerin çizimlerini yapıyor
Antik Yunan geleneği vücudun açılmasını yasakladığından Hipokrat sadece ciltte, burunda ve göğüste görülebilen tümörleri tanımlamış ve çizimlerini yapmıştır. Tedavi humoral teoriye dayanıyordu. Hastanın ruh haline bağlı olarak tedavi diyet, kan alma ve/veya laksatiflerden oluşuyordu.
Hipokrat, kanserin vücudun mümkün olan her yerinde aşırı miktarda kara safranın sonucu olduğuna inanıyordu. Dalak bu safrayı temizleyemezse hastada bir tür kanser gelişecektir. Ayrıca iştah kaybının eşlik ettiği ağızda acı bir tat oluşmasının da kanserin erken belirtileri arasında yer aldığını belirtti. Zamanın doktorları, gizli ve açık, edinilmiş ve edinilmemiş kanser türleri de dahil olmak üzere farklı kanser türlerini ve göz küresi kadar küçükten kavun kadar büyük tümör boyutlarına kadar değişen farklı kanser türlerini tanımladılar.
Eski Yunanlılar kanserde damar genişlemesinin varlığına bile dikkat çekmişlerdi.
Antik Yunan’da sık görülen kanser türleri:
Galen’e göre kadınlarda en sık görülen kanser türleri rahim ve meme kanseri.
Antik Yunan doktorları hastayı muayene ederken, kanserli tümörün elle hissedilebildiğini ve dokunulduğunda biraz sert olduğunu, şeklinin düzensiz olduğunu, varisli damarlarla çevre dokuya yapışık olduğunu ve sıcaklığının soğuk olduğunu fark ettiler. Kanserin ayrıca şişmeye neden olduğu ve ateşin eşlik etmediği diğer bir karakteristik semptomun ise keskin ağrı ve kanama olduğu kaydedildi.
Tedaviye gelince, eski Yunan doktorlar hastalara tıbbi çözümler sunuyor ve eğer yardımcı olamazlarsa tümörü ameliyatla alıyorlardı. Asklepia, liken, aristolochia, yusufçuk, eritematoz, eribuminus, elevaros ve diğerleri gibi şifalı bitkiler kullanıldı.
Kötü huylu kara safrayı çıkarmak için flebotomi yapıldı (kan almak için bir damarın kesilmesi ) ve bu yeterli değilse, mümkünse ameliyatla tümör çıkarıldı. Bir sonraki adım, aşırı ve tehlikeli kanamayı durdurmak için çevredeki damarları dağlamak (yakmak) oldu. Ameliyat sonrasında hastanın kendini daha iyi hissetmesi için özel bir diyet ve egzersiz programı uygulaması gerekiyordu. Bununla birlikte, kullanılan bitki ve ilaçların çok sayıda olması, eski doktorların kanser hastalarının hayatta kalma şansının ne kadar düşük olduğunu zaten bildiklerini gösteriyor.
